-
1 διδωμι
(δῐ) (impf. ἐδιδων, fut. δώσω, aor. 1 ἔδωκα - pl. ἔδομεν, pf. δέδωκα, imper. δίδου - aor. 2 δός, conjct. διδῶ aor. 2 δῶ, opt. διδοίην - aor. 2 δοίην; pass.: fut. δοθήσομαι, aor. ἐδόθην, pf. δέδομαι)1) давать(τινί τι Hom., Thuc. etc.)
δοῦναι ἐς χεῖρας λαβεῖν Soph. — передать в руки;δ. καὴ λαμβάνειν Plat., Anth.; — давать и принимать (взамен), т.е. обмениваться;δοῦναι καὴ λαβεῖν λόγον Arst. — высказать свои доводы и выслушать чужие;δ. ὅρκον Isae., Arst., Dem.; — давать клятву;δ. ψῆφον Dem. — подавать (свой) голос, голосовать;δ. γνώμην Dem. — высказывать (свое) мнение;δ. τὰς εὐθύνας Arst. — давать отчет;τῇ δοθείσῃ δυνάμει τὸ δοθὲν βάρος κινῆσαι δυνατόν ἐστι Plut. — (Архимед сказал, что) с помощью данной (т.е. любой) силы можно сдвинуть любую тяжесть;δ. ἀκοήν τινι Soph. — выслушивать кого-л.2) отдавать, передавать(τινὰ κυσίν Hom.)
δ. τινὰ πυρὴ δαπτέμεν Hom. — выдать чьё-л. тело для предания сожжению;δ. ἑαυτόν τινι Her., Thuc., Soph., Xen.; — отдать себя в чьё-л. распоряжение;ὀδύνῃσι или ἀχέεσσι δ. τινά — обречь кого-л. на муки;δ. ἑαυτὸν τοῖς δεινοῖς Dem. и εἰς κινδύνους Polyb. — подвергать себя опасностям;δ. ἑαυτὸν εἰς ἔντευξιν Polyb. — вступить в беседу;δ. ἑαυτὸν εἰς λῃστείας καὴ καταδρομάς Diod. — предаться разбою и набегам;δοῦναι ἑαυτὸν ἀπό τινος ἐπί τι Plut. — перейти от чего-л. к чему-л.;δοῦναι ἑαυτὸν φρονεῖν Plut. — принять самоуверенный вид3) передавать, вручать(τί τινι φορῆναι Hom.)
4) культ. приносить(ἱρὰ θεοῖσιν Hom.)
5) давать, ниспосылать(νίκην τινί Hom.; πημονὰς βροτοῖς Aesch.)
ἥ τύχη ἥ εὖ διδοῦσα Soph. — благодетельная судьба;τούτῳ εὐτυχεῖν δοῖεν θεοί! Aesch. — да пошлют ему боги счастья!;δίδοτε, καὴ δοθήσεται ὑμῖν NT. — давайте, и дастся вам6) давать, предоставлять, позволитьδὸς τίσασθαι Ἀλέξανδρον Hom. — дай (мне) отомстить Александру;δέδοται ὑπὸ τοῦ νόμου πράττειν Plat. — законом разрешается делать (это);ἃ εἴ μοι δίδως Plat. — если ты согласен со мною в этом;εἴτε δῴη τις αὐτοῖς τοῦτο Arst. — если даже уступить им в этом;δ. δίοδον ὑγρῷ Arst. — давать (свободный) выход влаге7) преподавать(τέχνην ῥητορικήν Plat.)
μουσικέ ἐκείνοις ἐδόθη Plat. — они обучены музыке8) выдавать замуж(θυγατέρα τινί Hom. и θυγατέρα τινὴ γυναῖκα Her.)
ἐδίδοσαν καὴ ἤγοντο ἐξ ἀλλήλων Her. — они выдавали (дочерей) замуж и женились в своей среде;ὅ δούς Eur. и ὅ διδούς Anth. — выдающий замуж (свою дочь), т.е. тесть;τέν Σάμηνδ΄ ἔδοσαν Hom. — ее выдали замуж в Самос;δοθῆναι πρὸς γάμον Plut. — быть выданной замуж9) отпускать, прощать(τινί τι Eur., Xen., Dem.)
10) соглашаться дать(ὁμήρους Her.)
Ἱππίῃ ἐδίδου Ἀνθεμοῦντα, ὅ δὲ οὐκ αἱρέετο Hom. — Гиппию он предложил Антемунт, но тот не принял11) (sc. ἑαυτόν) предаваться(ἡδονῇ Eur.; εἰς δημοκοπίαν Diod.)
См. также в других словарях:
φιλίσκος — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Ποιητής της Μέσης Κωμωδίας. Το όνομά του βρίσκεται στους καταλόγους των νικητών των Ληναίων γύρω στα 377 π.Χ. Είναι γνωστοί οι τίτλοι των έργων του Διός γοναί, Φιλάργυροι, Θεμιστοκλής κ.ά. 2. Φ. ο Μιλήσιος. Μαθητής… … Dictionary of Greek
Θεοδέκτης — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Φιλόσοφος, ρήτορας και ποιητής (4ος αι. π.Χ.). Ήταν μαθητής του Ισοκράτη, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Διαγωνίστηκε 13 φορές και βραβεύτηκε με 8 στεφάνους. Η βασίλισσα της Αλικαρνασσού, Αρτεμισία, τον κάλεσε να… … Dictionary of Greek
ANTIPHON — quidam scripsit librum περὶ τῶ εν ἀρετῇ πρωτευσάντων, e quo Laertius Diogenes, l. 8. Pythagorae vitam illustrat. Citat eundem, sed περὶ τȏυ βίου τῶ εν ἀρετῇ πρωτευσάντων, Porphyrius, in Vita Pythagorae, et ex illo Cyrillus, l. 10. contra Iulianum … Hofmann J. Lexicon universale